Dag 22: de koek is op

Het zit er op. Na 22 supermooie dagen stapten we rond drie uur Nederlandse tijd weer ons eigen huisje binnen. Dat is trouwens altijd een raar gevoel in het begin, het moet altijd weer even wennen. En weer terug in de werkelijkheid, helaas.
Toen we voor het laatst ons super hotel in Orlando verlieten hadden we ons alvast voorzien van een lange broek, en ook de jasjes kwamen weer voor het eerst in bijna drie weken van onder uit de kofferbak tevoorschijn. We leken wel gek want het was bijna niet uit te houden met een lange broek aan. We plakten als waren we levende vliegenstrippen. Maar we hebben de juiste keus gemaakt, want wat is het KOUD hier!!! We mogen de kachel wel aan, hahaha.

Over de beide vluchten kan ik vrij kort zijn. We hebben nauwelijks vertraging gehad, en beide vluchten waren zonder turbulentie van betekenis. De vlucht van Atlanta naar Schiphol zaten we in een KLM airbus A330-200. En het was voor het eerst dat we met KLM vlogen. Het was een mooi fris vliegtuig voorzien van aardige, Nederlands sprekende stewardessen. En dat hoort eerst altijd weer even vreemd als je na drie weken ineens iedereen weer Nederlands hoort praten. Dit keer hadden we dus ook niet de beroemde keuzemaaltijd Kip of Pasta, maar Kip of Beef. En ik moet zeggen dat het eten aan boord erg goed was. De kip die we kregen was een soort fusion koken, waar kip en spagetti samen op het bord lagen. Ernaast was een tonijnsalade en een leuk fruitbakje. Vreemde combinaties allemaal maar goed geslaagd. Na het eten konden ze het vliegtuig wel van een slaapmiddel voorzien hebben, op een gegeven moment was ik (hopelijk samen met de piloten) volgens mij helemaal alleen wakker. Lekker filmpje zien. Omdat de klok nog op de VS tijd stond, zaten we aan boord om 2:00 uur al weer volop in de zon, en dat was best wel héél vreemd voor het bioritme.

Nadat we veilig geland waren hebben we voor we het weten onze koffers, onbeschadigd terug. En we passeren ook zonder weerstand de douane. Ideaal.
Vervolgens nog 1,5uur rijden naar het hoge noorden, en dan snel de koffers uitpakken, op zoek naar breekschade. Maar op een geknakte piek van het Empire State Building na, is alles gelukkig veilig over. Een goed resultaat, als je ziet hoe vol de koffers waren.

Nog een kleine terugblik op onze vakantie.
Wij hebben echt de beste vakantie ooit beleefd. Op het kleine probleem met mijn bril na hebben we werkelijk helemaal niets van een tegenslag gehad. Gewoon 'Too good to be true' zou je haast zeggen. Alle hotelkamers, de huurauto, de vluchten en het weer deden of waren precies zoals het moest. We hebben duidelijk de toch wel wat verregende vakantie van vorig jaar ruimschoots goed gemaakt.
Terugkijkend hebben we ongelooflijk veel beleefd. Van het enorm hectische leven in New York totaan het relaxste leven op st. Pete en Orlando. Perfect.
Voor ons was dit de ideale vakantie.

Tot slot willen wij iedereen bedanken die de tijd hebben genomen om ons blog te volgen en zelfs te reageren op ons blog. Dat voelt erg goed, zo in den vreemde. Het motiveerde om het blog dagelijks bij te houden, soms tot half twee in de morgen, maar dat heb je als je iets hebt beloofd, hahaha.
Ik hoop dat iedereen een beetje met onze belevenissen mee heeft kunnen genieten.

De groetjes vanuit een KOUD (voor ons dan) Leeuwarden,
Robert & Angelique

Dag 22: kleine update

Hallo allemaal. Ik zit me hier wat te vervelen op Orlando International Airport, en dacht jullie maar even een klein tussen verslagje te doen.
Vanmorgen viel het inpakken van de koffers toch nog niet helemaal mee, hoor. Gewapend met mijn niet erg nauwkeurige visweegschaaltje hadden we toch duidelijk te veel in onze mega koffer. Hij ging da schaal ruim voorbij. Dus dat werd nog even een leuke legpuzzel. Onze kleinere koffer moest het merendeel van het overgewicht gaan dragen dus dat is nu een echt bommetje geworden, hij staat er bol over. Gelukkig kan ie met een extra rits een etage hoger maar zelfs dan spant het erom, hahaha.
Eenmaal op het mooie vliegveld aangekomen waren we de auto kwijt voor we er erg in hadden, en geen rare dingen op de afrekening. Prima ervaringen dus met dollar.
In totaal hebben we in 18 dagen 1286 mijl ofwel ruim 2000km gereden. Toch nog redelijk veel voor zo'n klein rondje Florida dus. En hij heeft ons overal prima gebracht. Dank je wel, Dodge journey.

Bij het inchecken bleek de grote koffer precies 50pond aan te wijzen, dus zo onnauwkeurig is de weegschaal dus ook weer niet, gelukkig. Verder altijd aardig personeel bij delta. We kwamen zelfs nog een Nederlandse medewerkster tegen en konden we dus gelijk even over het voetbal hebben.

Bij de controle was er bij Angelique natuurlijk weer groot alarm. Dat heeft ze bijna altijd. Deze keer moest ze zo'n beetje voledig door de mangel. Of ze in een apart kamertje wilde of gewoon vlak na de scanner een beetje voor lul staan. Het laatste is het geworden want ze heeft toch niets te verbergen. Na veel gepiep en gevoel bleek het uiteindelijk om een piepkleine navelpiercing te gaan waardoor de scanner helemaal gek werd. Het is maar goed dat we ruim op tijd hier zijn. En nu maar wachten. Maar gelukkig zijn ze beide nog op tijd.

Tot later...

Dag 21: De laatste volledige dag gaan we naar ....

Na stevig beraad is er een winnaar voor vandaag uitgekomen. We gaan nog een keertje naar EPCOT. De positieve reacties van Rick en Teleton gaven de doorslag. En wees gerust, we houden jullie er niet verantwoordelijk voor als we SOARIN' niets vinden, hahaha. Nee, eerlijk gezegd was Epcot gewoon het park waar we het meeste plezier beleefden, en het eenvoudigst is om rond te lopen. Zodra je eenmaal langs het meer loopt, kom je automatisch langs al het leuks in het park. Kan niet missen. Zo waan je jezelf in Japan en zo zit je in Canada. En als extra kunnen we hopelijk nu ook in Soarin', én als toetje pikken we ook nog een vuurwerkshow mee. EPCOT wordt het dus.

Angelique was vanmorgen zo enthousiast om er weer heen te mogen, dat ze al in de lift van het hotel stond toen ze erachter kwam dat ze nog gewoon op de badslippers stond. Het was een behoorlijk onnozel gezicht. Enthousiast en beleefd zijn trouwens ook zowat alle mensen die je in Amerika tegenkomt. Wat zijn ze hier toch véél gastvrijer dan bij ons thuis. We voelen ons hier altijd gelijk thuis. Het zal soms wel wat gemaakt zijn, maar 'WE LOVE IT'
Als we eenmaal om de tram zitten die ons van de parkeerplaats naar het park brengt, heeft de conducteur een verhaaltje dat de parkeerplaats van EPCOT de éénnagrootste is van de hele VS, en het is inderdaad een MEGAparkeerplaats. Er passen 11.200 auto's op volgens de deskundigen, en ik heb het niet gechecked maar het zal vast kloppen.

Als we voor de laatste keer dit jaar een Disneypark binnenlopen, snellen we gelijk naar het paviljoen 'the Land' waar Soarin' zich bevind. Hier met die Fast-Pass. Tjemig, we kunnen er 6 uur later pas in, maar WE GOT THEM!! Die Fast-Pass tickets gaan trouwens erg snel in de parken. Als je echt ergens in wilt zijn ze ideaal, maar wees er wel op tijd bij!!


Het blijkt dat we (gelukkig) inderdaad nog best wat attracties hadden overgeslagen, dus de dag komen we wel weer door. Het is trouwens opmerkelijk (en fijn) hoe weinig regen we hebben gehad deze 3 weken. Toch al behoorlijk in het regenseizoen wil er hier nog geen drup vallen. Er zijn zelfs 3 dagen achter elkaar geweest dat er in héél Florida niet één drup is gevallen, en dat was behoorlijk uniek volgens onze weerman. Ze smachten hier naar regen, maar zoals alles gaat het deze vakantie helemaal volgens ons schema, dus regen komt er pas maandagmiddag, hahaha. Sorry Florida.

We zijn vanmorgen in 'Universe of Energy' geweest. En dat was een leuke ervaring. We kwamen met een man of 30 in een supergrote bioscoop waar wel 500 man in zouden passen denk ik, en terwijl we naar een voorstelling zaten te kijken gingen de banken ineens als vanzelf rijden en maakten we een ritje door de tijd. Het geschuif met die hele rij banken was een mooi staaltje engeneering. indrukwekkend om te zien, al ging het daar niet om geloof ik;). We hebben er ons in ieder geval goed vermaakt, alleen kregen we wel een houten kont van die bankjes. Volgende keer een paar kussentjes graag, Disney.


En toen was het tijd voor 'the Main Event'. Het was tijd voor Soarin'. Eens kijken wat dit nu was, want eerlijk gezegd had ik er nog geen idee van. Nou, in feite zit je in drie rijen, met in totaal een man of 20, in een gigantisch grote robotarm. En die arm beweegt alle kanten op terwijl ervoor op een groot doek een film van Californië wordt vertoont. Klinkt niet echt spectaculair, maar JEMIG wat was dat gaaf zeg. Ongelooflijk wat een gevoel je krijgt in dat ding. Je zal zweren dat je met een soort hangglider vlak over het landschap van Californië zweeft, en wel zo laag dat je regelmatig de neiging hebt om je voeten op te tillen. Eigenlijk is het niet goed te beschrijven, dus voor iedereen die toevallig toch in Epcot is, is dit verplichte kost.


We zijn hierna ook nog een keertje met de achtbaan 'test-track' geweest, en dit keer heb ik net op tijd de automatisch gemaakte foto op mijn Disneypas kunnen uploaden. Is altijd wel weer leuk voor de heb. En die laatste bocht blijft erg gaaf, trouwens. Zou er samen met Soarin' wel de hele dag in kunnen zitten.

Van 2010_06_13

Tot slot nog twee keer een vuurwerkshow gezien. Eentje in close-up in Epcot zelf, en we waren voor 22:00uur thuis dus we hebben ook nog mooi onze laatste vuurkwerkshow van Magic Kingdom vanaf ons balkon kunnen zien.

Ja, we hebben het goed gehad deze drie weken. Maar al heb je drie jaar, aan alles komt een eind dus morgen is het inpakochtend en vliegdag/nacht. En gelukkig hebben we nu vanuit Atlanta terug naar schiphol wel eigen schermpjes in de stoel, dus voor we het weten staan we weer in ons koude kikkerlandje. Maar natuurlijk laat ik ook nog weten hoe dat is verlopen.

tot morgen (al kan het deze keer wel iets later worden)

Dag 20: relaxen, koffer kopen & Saturday Night Cruise

Een kleine waarschuwing vooraf. Verderop in dit stukje gaat het over auto's. Dus mocht dat niet je ding zijn heb je pech vandaag, hahaha.

Vanmorgen hebben we het er gewoon even van genomen. We hebben zelf verse croissants gebakken, en deze heerlijk opgepeuzeld met koffie, thee, OJ (orange Juise) & Hot Chocolate. Lekker van één van onze laatste dagen hier genieten, en even terugkijken op onze zéér geslaagde vakantie. Halverwege het ontbijt hebben we voor de grap eens een 'proef inpak' bedacht, omdat we het idee hadden dat we niet alles in de koffers konden krijgen. Dus alles op het bed, en passen maar. En ja hoor, onze shopping spree heeft er inderdaad voor gezorgd dat we te weinig ruimte hebben. Wat vreemd!!
Dus zijn we maar weer even naar de Premium Outlet Stores gereden en daar een knappe Samsonite check-in koffer gescoord. De beste man had hem net daarvoren afgeprijsd, alsof ie wist dat we langskwamen. Waarvoor dank, hahaha. Daarna weer naar huis om een tweede poging te doen, en volgens onze berekeningen gaat het passen dit keer. Zelfs onze walmart visweegschaal geeft geen overgewichten aan dit keer. Prima dus.

Later vandaag zijn we voor de tweede keer een kijkje wezen nemen in Old Town, omdat we het er zo leuk vonden de vorige keer. En dit keer is het zaterdag dus 'The Saturday Night Cruise'. Net als vorige week is dat een parade met auto's maar op zaterdag zijn het er veel meer en zijn ze ook ouder. Er zitten werkelijk prachtige exemplaren tussen. Heerlijk dat geluid en die uitlaatgassen. Het hele dorpje ruikt ernaar.





Voor de parade is er ruim de tijd om eens langs alle bolides te lopen en ze eens goed te bekijken. En het zijn zulke mooie foto objecten!! Trouwens, meestal zitten de eigenaren naast de auto's, en die glimmen vaak nog meer dan de wagens zelf.






Na de parade zijn we weer naar huis gereden. Onderweg waren we steeds bezig om een keuze te maken wat we morgen gaan doen. We willen graag nog een keertje naar Disney maar we twijfelen tussen Hollywood Studio's en Epcot. Mede naar aanleiding van de opmerking van Teleton dat we toch echt Soarin' gedaan moeten hebben. We zijn er de laatste keer wel geweest, maar er was een wachtrij van 90 minuten en de Fast-Passen waren al vergeven, dus hebben we ons maar wijs gemaakt dat het wel niets zou zijn. Een excuus om niet in de rij te hoeven, hahaha. Maar aan de andere kant hebben we bij Hollywood Studio's de achtbaan Rock 'n' Roller Coaster ook nog niet gehad. Moeilijke keus, maar beide parken zijn geen straf.

We houden jullie op de hoogte,
Tot morgen...

Nou ja, beide is geen straf en

Dag 19: Disney's Animal Kingdom

Omdat we de smaak te pakken hebben en we helaas niet zo heel veel dagen meer over hebben besloten we vandaag gelijk maar eens een bezoekje te nemen in ons vierde Dinsneypark, Animal kingdom.

Ondertussen hoeft de TomTom al niet meer aan. We rijden hier rond alsof we hier al jaren rijden. Al zijn de wegborden hier soms net even anders dan bij ons, en dus moet je blijven opletten. Maar aan de hoeveelheid fout rijdende Amerikanen te zien, ligt dat niet aan ons. Je ziet ze hier bij bosjes op het laatst toch nog uitvoegen, of toch juist weer niet. We zijn er ook al een paar tegen gekomen die gewoon achteruit rijden als ze de afslag gemist hebben. Ogen goed open houden dus, maar de chauffeur doet het voorbeeldig.
Trouwens, ook het rechts afslaan is hier een aparte sport. Soms staat er een stoplicht, soms niet. Als er niets staat kun je (voorzichtig) gewoon rechtsaf. Maar als er dan een stoplicht staat met een grote rode pijl lijkt het me duidelijk dat je dus moet stoppen. Nou, niet dus. Bijna iedereen rijdt gewoon door, en laat ons dan weer twijfelen. Doen we toch iets verkeerd?? maar als wij denken dat we horen te stoppen doen we het maar gewoon, en het gaat prima zo. Wij nemen geen risico's hier.

Terug naar Animal Kingdom. Kort samengevat is het een park met in het midden een hele grote boom. 'the tree of life' genaamd.

Hier omheen zijn een aantal thema's geplaatst, waarbij het onderliggende thema moet zijn dat we met z'n allen, dus ook de dieren, samen de wereld kunnen maken of breken.
Nu vonden wij het park soms erg mooi, maar soms ook behoorlijk tegenvallen. We hadden in het thema Africa een leuke safaritocht gemaakt met een grote Jeep, en dat vonden we erg leuk.

Er vlakbij was ook nog een treintje dat ook door dat gebied rijdt, genaamd 'Wildlife Express Train'. Klonk veelbelovend, en de trein op zich ziet er ook mooi antiek uit. Maar het uitzicht..... Niet best. Eerst rijdt je langs alle hokken waar alle dieren overnachten, met als gevolg dar er nu dus niets te zien was, en vervolgens was het uitzicht ongeveer net alsof je naar de klimop tegen de schutting van de buurman zit aan te kijken. we zagen wel één vogel.

We keken elkaar echt zo aan van: snappen we iets niet?? Missen we iets?? maar dat was het. Een gemiste kans vind ik.

Maar gelukkig waren er ook mooie attracties hoor. We hebben gisteravond nog even huiswerk gedaan, en gezien dat we zodra we binnen waren als eerste een Fast-Pass moesten gaan halen voor 'Expedition Everest'. Een vette achtbaan die net zo hard vooruit als achteruit gat, en dan ook nog gedeeltelijk in het donker. Dus rap naar de Fast-Pass machine voor een ticket. Vervolgens lopen we langs de attractie zelf en zien we dat de wachttijd maar 20 minuten is. Gevolg, we gaan gewoon twee keer vandaag. Hahaha. Heerlijk.

Ook de attractie 'It's Tough to be a Bug!' is erg leuk. Iedereen krijgt een brilletje op en je zit in een leuke 4D omgeving. Alles springt zo uit het scherm op je schoot. Tenminste, aan alle reacties te zien en horen wel, maar met één half oog werkt die illusie helaas niet. Maar de andere onderdelen van de film hadden ook mij te pakken. Een echte aanrader, zelfs Angelique hield ineens van insecten (behalve de GROTE spinnen die ineens uit het plafond naar beneden vielen, dan).
Tot slot noem ik nog even 'Dinosaur' ook een soort achtbaan, dwars door Dinosauriër land. Het gaat niet hard, maar je stuitert en vliegt echt alle kanten op in je bakje. Je krijgt er bijna een hernia van, maar gelachen dat we hebben.


Om 15:45 uur begint kwam er weer een parade van diverse Disney figuren voorbij. Altijd leuk om mee te maken. Wederom een topshow. Alleen weer typisch Amerikaans, voor de show markeren ze de route met paaltjes en een touw zodat je niet voor de voertuigen kan komen (erg goed idee) maar tevens plakken ze zomaar op de grond met schilderstape een aantal figuren en patronen op de grond. Leuke figuren dacht ik nog, totdat ik bleek aan de verkeerde kant van zo'n streep te staan. Hé, weg daar, levensgevaarlijk!! Ik werd vriendelijk verzocht 15cm verder naar voren te gaan, want regels zijn regels. En ze meende het ECHT.

Ans toont hier de beruchte lijn, en voor de duidelijkheid, de parade komt vóór de zittende meisjes voorbij. Daar waar Ans staat gebeurt tijdens de parade helemaal niets. Ik was met stomheid geslagen.
Maar de parade was wel weer erg leuk hoor, ik was al weer snel van de schrik bekomen.



Om half zeven waren we als twee gebakken eitjes. Je hebt hier weinig schuilplaatsen war je jezelf even kunt laten afkoelen en vandaag was het weer eens broeierig warm. Dus, lekker naar huis en bubbelen maar. Goh, wat hebben we het toch goed.

Tot morgen...

Dag 18: Disney's EPCOT

Het is EPCOT geworden vandaag. We waren aan het dubben of we eerst Animal Kingdon zouden doen of toch maar EPCOT. En aangezien het vandaag voor de derde (en waarschijnlijk laatste dag) dag echt helemaal droog zou blijven leek EPCOT ons de beste keuze. Ze hebben hier 's avonds namelijk ook een vuurwerkshow en die wilden we graag zien. We hadden van mensen, die we in Magic Kingdom ontmoet hebben, gehoord dat deze show zeker net zo goed is dan die van Magic Kingdom, vandaar.

Vandaag was echt een perfecte dag. Alles klopte. Het weer was de hele dag perfect. Lekker warm met niet een wolkje aan de lucht, dus niet te vochtig. Een stevige bries waaide over het park om je wat af te koelen. Het was er niet te druk, zodat we héél veel hebben kunnen doen, en de Buggy terreur viel hier 100% mee. Je kunt dan ook heel duidelijk merken dat Magic Kingdom het park is voor de kinderen, en EPCOT veel meer een park voor papa en misschien de wat oudere zoon.
Alles staat in het teken van de aarde, en de mens op de aarde. Dus hebben ze van diverse landen van de wereld een miniatuur gemaakt. Zo kon je braadworst en bier krijgen in het duitse gedeelte, en exotisch eten in Marokko.

Tevens waren er bij veel landen attracties te vinden. De meeste attracties waren interessant of leerzaam of boeiend of een combinatie hiervan.

We zijn maar in eentje geweest die je als een 'gewone' achtbaan zou kunnen omschrijven. Hij heet Test-Track en wordt gesponsord door GM. Je zit met 6 man in iets dat op een auto lijkt maar eigenlijk een achtbaan is. Het eerste deel is niet echt boeiend, maar halverwege ga je naar buiten en accelereer je zeer snel naar ruim 100km/h over het rechte eind om dan een PRACHTIGE kombocht in te duiken. Heerlijk.


Omdat dit de enige attractie was waar een lange wachttijd voor was (85 min) hebben we vor het eerst gebruik gemaakt van het Fast-Pass systeem. We staken onze toegangskaart om 12:30uur in een automaat die vervolgens twee kaartjes uitgaf met een instaptijd tussen de 17:00 en 18:00uur. Als je dus tussen die tijd weer bij die attractie bent kun je zo naar binnen. Ik moet zeggen dat het nu prima werkte, al waren kort na ons alle Fast-Pass kaartjes al vergeven voor de hele dag, je moet dus wel snel zijn.

Om 20:00uur hebben wij een plekje langs het meer opgezocht om ons te nestelen voor het grote spektakel van 21:00uur. Een prima plekje zo bleek, al kon je volgens mij overal langs het meer de show goed zien. De show centreert zich rond het grote meer in het midden van EPCOT. Daar drijven een paar lanceerplatformen van waar ze werkelijk van alles afschieten. En van alle kanten van het meer schieten ze mega pijlen af, terwijl er in het midden ook nog een ENORM vuur werd ontstoken. Je kwam ogen (in mijn geval niet zo moeilijk) en oren tekort, en het was inderdaad een geweldige show.


Om iedereen een idee te geven heb ik evn een filmpje op Youtube gezocht.

Na afloop van de show vreesde ik dat de moeilijk aftocht van Magic Kingdom zich weer ging herhalen. Maar zoals bij een perfecte dag hoort, liep ook dit probleemloos. Helemaal geen aanvaringen met buggy's of ander groot materieel. De grote vuurwerkshow was om 21:15 afgelopen en om precies 22:00uur liepen wij ons appartement weer binnen. En dat vonden wij erg knap.

Nou luitjes, ik ga afsluiten,
tot morgen...

Dag 17: Daytona Beach & st. Augustine

Nou, de voetjes waren wel wat gaar van het héél lange avontuur van gisteren, dus vandaag weer een bijkom dagje. En wat kun je dan beter doen op een dag dat ze helemaal geen regen voorspellen? Juist, we gaan naar Daytona Beach. Vorig jaar zijn we er ook geweest omdat het ons leuk leek om eens een keertje met de huurauto over het strand te rijden. Maar toen we vorig jaar bij Daytona Beach aankwamen kon je het woordje Beach er wel vanaf halen. Het was er ongelooflijk slecht weer. De zandzakken lagen overal voor de dueren en hele delen van Daytona stonden onder water. De Atlantische oceaan stond bijna tot aan de duinen. Dus dat was een behoorlijke tegenvaller.
Omdat het dit keer dus gegarandeerd droog zou blijven waagden we een nieuwe poging. En die is geslaagd hoor. Ontzettend leuk om te doen. Hup, zo met de Dodge op het strand. Mooi even parkeren naast een hotdog kraam en genieten maar.

Een mooi strand ook, het zand is veel fijner van structuur dan het soms best grove zand aan de west kust van Florida. En hier heb je de golven die de golf van Mexico moet missen. Al met al een echt strand dus. Na een tijdje genieten besloten we door te rijden over het strand, al kwam daar al snel verandering in. In een poging om ons blog te halen, heeft een Beach Patrol auto een aanvaring gehad met één van de badgasten. Het bleek een 52 jarige mevrouw te zijn, die lekker lag te zonnen toen de officer haar over het hoofd zag en zo'n beetje over haar heen reed. En dan breekt de Sirenehel uit op het stand.

Overal kwamen ze vandaan, en hebben ze inderdaad ons blog gehaald, hahaha. Ik kan er om lachen omdat ik zonet gelezen heb dat de mevrouw er met relatief lichte verwondingen vanaf is gekomen. Ze heeft héél veel geluk gehad. Wij dus iets minder, bij de eerst volgende afrit moesten we van het strand. Maar hé, WE HAVE DONE IT!!

Omdat we toch in de buurt waren besloten we gelijk maar door te rijden naar st. Augustine. Het oudste nog bestaande stadje van de VS, en daar zijn ze trots op.
Ook hier zijn we vorig jaar al kortstondig geweest, en we vonden het erg leuk toen.
Alleen waren we er pas na 18:00uur, dus veel dingen waren al dicht.
Omdat we nu veel vroeger waren hebben we de tijd aan ons zelf. We besluiten eerst maar eens een kijkje te nemen bij Fort San Marcos.

Erg leuk, een stukje van de eerste geschiedenis van de VS en Florida te zien. Al is het in feite een oude bult stenen, wij vonden het er erg leuk. En je denkt gelijk aan al de ellende die er zich moet hebben afgespeeld. Spooky!!
Hierna nog even door de oude winkelstraat van st. Augustine gelopen. Is altijd wel leuk daar, die oude gebouwen en leuke winkels.

Dit keer ben ik maar eens op de foto gegaan voor het oudste schoolgebouw van de VS. Ik ontbrak nog aan de collectie.


Om half zes zijn we weer gaan rijden. We moesten nog wel een stukje rijden voor we weer thuis zijn. Tevens was dit waarschijnlijk het laatste lange stuk autorijden, want we hebben voornamelijk nog Disney op het programma.
We zijn nu nog aan het kiezen of we morgen naar Animal Kingdom gaan of toch eerst Epcot.

Ach, jullie lezen het vanzelf,

tot morgen...

Dag 16: Disney's Magic Kingdom

Vandaag is het dan eindelijk zo ver. Angelique gaat naar Magic Kingdom en ik mag mee.
We hebben ongelooflijk mooi weer vandaag. De beruchte weerman heeft het over een kans op neerslag van 0%. Klinkt goed, en er kan dus weinig misgaan. Let's GO!!
Uiteraard zaten we binnen het kwartier weer in Disney. Het is echt wonderbaarlijk, maar waar we ook heen willen, alles is maar een stukje rijden. We vinden dus dat we voor ons echt de ideale vakantiestek voor in Orlando hebben gevonden. Perfect.
Eenmaal aangekomen met de auto stappen we als Disney-veteranen zo in de tram op weg naar de ingang. Kaartje in de hand. Maarrrr, geen ingang maar eerder een overstap naar de shuttle. Een hightech monorail trein die je weer verder brengt naar het park zelf. Je moet het maar net weten allemaal.

Eenmaal binnen voel je gelijk de echte Disney sfeer. Overal gezellige muziek, en Disney figuren. en na vijf minuten lopen ziet ans ineens het KASTEEL. de Ohhhh's, Ahhh's & Wouwwww's waren niet van de lucht. En ik moet toegeven dat het een prachtig gezicht is. Lopend door de hoofdstraat van Magic Kingdom staat het kasteel recht voor je, je kunt het niet missen.

Wat je ook niet kunt missen zijn de enorme hoeveelheid kinderwagens in het park. Echt ongelooflijk veel. En daaruit kun je vaak direct het type park opmaken, het is een park voornamelijk voor de kleintjes. Maar dat wisten we van te voren, en ik kan best wel genieten van de enorm knappe oog voor detail in het park. Alles is nep maar het lijkt alsof het er allemaal al honderden jaren staat. Erg knap.


Als opwarmertje zijn we eerst in de Stitch attractie geweest. Een soort 4d avontuur met een hamster met 6 poten. Voor ons wel geinig, en voor sommige kinderen doodeng, aan het gegil te horen. En toen gelijk door naar Space Mountain. Zooo, 80minuten wachttijd. Ze hebben ook een nieuw Fastpass systeem, maar dat vonden we niet spectaculair werken. Op drukke dagen (en het was druk, ERG druk) zijn die Fastpass tijden zo snel vergeven dat wij bijvoorbeeld pas na 17:00uur aan de beurt zouden zijn. Nou, dan maar in de rij. We wachten wat af vandaag, maar space mountain hoort erbij. We willen niet weer een achtbaan missen. Halverwege de rij moet ik natuurlijk plassen, en dat is niet erg handig, zo midden in een donkere hal vol met mensen. Dan maar even ophouden. Nou, dat lukte nog maar net, en toen moesten we ook nog die achtbaan in. Een erg leuk ding trouwens. Hij is niet erg groot of snel, maar omdat je niets ziet lijkt het alsof alles als een razende gebeurt. Heerlijk die korte doordraaiende bochtjes. Ben gek op G-krachten, alleen moet de bril wel blijven zitten en draait mijn halve oog overuren. En nu als de bliksem uit dat ding en rap naar een toilet. Wat kan dat dan lekker zijn zeg!!!
Moet trouwens wel zeggen dat we de meeste toiletten en het restaurant waar we gegeten hebben niet erg schoon vonden. We zijn wel eens beter tegen gekomen in Florida. Maar het zal wel met de drukte te maken hebben. Het park zelf is wel zoals overal superschoon.

Hierna direct naar Big Thunder Mountain Railroad gegaan. Ook een achtbaan, maar nu speelt het zich af in een klein treintje tussen de bergen. Toen we er aan kwamen stond het bord met wachttijden op 70 minuten, maar wonder oh wonder, we hebben werkelijk nog geen 3 minuten gewacht. Ze stonden ons zelfs aan te moedigen om maar zo snel mogelijk door te lopen. Was zeker een goedmakertje voor die 80 minuten van Space Mountain. Een heerlijke achtbaan met leuke verrassingen trouwens. Wilde er nog wel een paar keer in.



Hierna in een andere favoriet van Ans uit Parijs. de "it's a small world" attractie. Je vaart met een bootje langs allemaal bewegende poppen, en ondertussen hoor je de hele tijd het zelfde deuntje: it's a small world after all.... Ik heb het zovaak gehoort dat het nu nog in m'n hoofd zit. Maar super leuk verder. Had er helemaal geen zin in maar ik ben aangenaam verrast. Goede keuze van Ans.


Tegen half acht begon het al stiekem aan weer wat drukker te worden in de hoofdstraat. Men bleek alvast een geschikt plaatsje te zoeken voor de show van 21:00uur. Je moet wel geduld hebben in Disney parken, hahaha. Dus wij ook maar vast een (achteraf niet heel strategisch) plaatsje gezocht voor de Main Street Electrical Parade. ERG veel lichtjes in de optocht. Disney is the KING als het gaat om show. Zoals alles hier weer prachtig om te zien en tot in de puntjes geregeld.

En hierna nog een half uurtje wachten voor het spektakel waar ik de hele dag op gewacht heb: het vuurwerk. Vanaf ons balkon hadden we al een paar keer een voorproefje gehad, maar als je het van dichtbij ziet, met alle lichteffecten erbij is het een enorm schouwspel. Op een gegeven moment leek het wel alsof het hele kasteel werd opgeblazen. Een perfect einde van de geslaagde dag.



Alleen moest direkt hierna iedereen het park uit en dat geeft ook spektakel hoor. Wat een drukte.

Er was nog iemand zo aardig om een kinderwagen tot bloedens toe in mijn achilleshiel te rijden. Was niet erg fijn.
Al met al was het vuurwerk om tien over tien klaar en waren we om twaalf uur weer bij de auto. Yep, het was een hele dag, maar wel de moeite waard.
het is nu alweer half twee en moet morgen weer vroeg op dus dit is het eerst maar weer,

tot morgen.

Dag 15: relaxdagje met een beetje shoppen

Gisteren is het mede door mijn avontuur met de clip-on zonnebril best laat geworden, ca 1:30 uur of zo iets. Maar dat ding moest nu eenmaal in elkaar. Een flinke hoeveelheid extra lijm eroverheen gesmeerd omdat ik liever zeker van m'n zaak ben. En de clip-on heeft de hele nacht kunnen drogen, dat zou toch genoeg moeten zijn voor secondelijm ;) Vanmorgen was ie wel wat wit uitgeslagen van de lijm, maar als ik al geluk heb gehad met m'n ongelukje, is dat het het rechter glas was dat stuk gegaan is. En met dat oog zie ik toch helemaal niets, dus al is ie pimpelpaars met gele stippen, als ie het maar doet. En dat doet ie hoor. Ik mag weer Orlando onveilig maken. Hij is behoorlijk door mij getest en alles zit als een huis. En als extra maatregel gaat vanaf nu overal waar ik ga, de tube secondelijm mee. Dan maar knutsellen in het Disneypark, hahaha.


Vanmorgen was het behoorlijk regenachtig. Volgens mij had de weerman zich een dagje vergist. Omdat het de hele dag zou doorregenen en we nog wat gaar waren van alle indrukken van gisteren, besloten we een relaxdagje in te lassen. Morgen en de rest van de week zal het weer aanzienlijk opknappen en dan gaan wij er weer vol voor, maar voor nu is het 's morgens wat op het balkon zitten en als het regent snel weer naar binnen. Op een gegeven moment waren we daar wel klaar mee en besloten we maar weer eens te shoppen. En dit keer was de Florida Mall aan de beurt. Altijd één van onze favoriete malls geweest.
We parkeren de auto voor de SEARS en gaan daar dus als eerste even doorheen. Angelique ziet nog een leuk T-shirt voor mij hangen, maar we besluiten dat het 'm toch niet is. Ans hangt hem netjes terug, maar op dat zelfde moment stort echt letterlijk het hele kledingrek in elkaar. En daar sta je dan, met een bult kleren om je heen. We voelden ons behoorlijk lullig, maar het ging ECHT per ongeluk. Omdat er in de wijde omgeving niet één medewerker was te vinden en wij toch echt door moesten shoppen, besloten we om er dan maar stiekem tussenuit te piepen.
Moeten ze maar een beter kledingrek maken. Niet te hopen dat ze bij Extreme Home Makeover de zelfde bouwkwaliteit toepassen. (daar is SEARS de hoofd sponsor van)
Bij Dylans's Candyshop even wat inkopen gedaan, maar wat is leuke snoep toch enorm duur in Florida. Je hebt zo voor $30,- in de handen. Wel leuk was dat ze er echte Wilhelmina pepermunt uit Dokkum verkopen. Een echte exoot hier uit het hoge noorden. Bij de M&M's shop is het al niet veel beter, maar we moeten nu eenmaal nog een paar souvenirs hebben. Binnen stond Miss M&M (je weet wel, de groene) en kon je met haar op de foto. Wij dachten, eerst even afrekenen en dan op de foto. Maar toen we er aan kwamen zag ze ineens op haar klokje en als een speer was ze van het toneel verdwenen. Daar stond ik dan met mijn camera in de hand. Ik denk dat ze de overuren niet uitbetalen of zo ;)

Voor ans nog een paar heel leuke, Old School Adidas gekocht met een lekkere KNAL kleur. De hele Adidas store was alleen maar Old School thema. Uit de RunDMC tijd. Erg leuk om weer even Back in Time te gaan. Wat waren wij toch hip vroeger.


Om vijf uur hadden we het er wel weer gezien dus brachten we eerst de chocolade in veiligheid en hebben we nog even geshopt in de supermarkt bij ons om de hoek. Alvast wat speciale dingen ingeslagen om later weer in Nederland op te kunnen eten. Kunnen we nog even terugdenken. we kwamen ook nog een bakje Gummy beren tegen in de auto, maar die vonden de hitte niet zo'n goed idee.


Eenmaal thuis kwam ik een tot nu toe ongeopende kast tegen, en dan moet ik daar natuurlijk even inkijken. De kast heeft zo'n deur die in het midden scharniert, en terwijl ik hem open deed, had ik ineens de hele deur in de handen. Het is wel wat vandaag hoor, hahaha. Maar ik ga nooit op pad zonder mijn zwitsers zakmes en Buck-tool, en met mijn halve oog heb ik maar even voor restaurateur gespeeld. De deur draait weer als nooit te voren. Ik heb trouwens in New York ook al de airco op de kamer gerepareerd met de Buck-tool, dus never leave home without it.

Tot slot nog even onze tien uur show bekeken. Ze hebben sinds afgelopen zaterdag een nieuwe vuurwerkshow (summernightastic fireworksshow) bij Magic Kingdom, en die ziet er in ieder geval van afstand een stuk spectaculairder uit dan de 'oude' wishes vuurwerkshow.
We zijn zo benieuwd dat we er morgen heen gaan. Dat wordt voor Ans de grote dag, ze gaat naar HET kasteel. Wordt wel weer een latertje, het vuurkwerk is immers om 22:00 uur maar we gaan er weer voor.

Tot morgen.

Dag 14: Disney's Hollywood Studio's

Eindelijk zijn we dan toch voor het eerst bij een Disneypark in Florida geweest. We zijn hier nu voor de derde keer en het moest er maar eens van komen dachten wij zo. Maar omdat we niet zo goed konden kiezen welk park het moest worden, hebben we maar 6 daagse passen gehaald, die geldig zijn voor alle 'gewone' parken. De waterparken vallen voor ons toch af.
En zoals al eerder gemeld zouden we vandaag als eerste naar Hollywood Studio's. Allen had de weerman vanmorgen bijna roet in het eten gegooid. Hij had zo'n negatief weerpraatje dat we er van uit gingen dat we kletsnat zouden worden vandaag. Echter, we hebben toch maar gegokt dat het mee zou vallen. En gelukkig hebben we de duur gekochte poncho's nog mooi in Leeuwarden liggen (lekker slim he) en de wegwerp poncho's in de verkeerde rugtas, dus we hadden wel wat om over te lachen op weg naar disney. De enige dag dat we dachten ze nodig te hebben en we hebben voor het eerst helemaal niets mee. Achteraf bleek de weerman trouwens een behoorlijke off-day te hebben gehad. We hebben niet een drup regen gehad en ook onweer bleef achterwege. zelfs rond 4 uur.
Als volleerde profs reden we het terrein op, en we hadden al tickets laten opsturen naar nederland, dus we waren binnen voor we er erg in hadden. Let the fun begin.
Als één van de eerste projecten dachten we eerst maar eens een kijkje te nemen bij de Indiana Jones live show. Prachtig om te zien hoe ze alles uit de kast halen om je te vermaken. En volgens mij doen ze in de VS dit jaar alles om ons blog vol te krijgen want halverwege de show hield één van de decorstukken er mee op. Ze kregen hem geen kant meer op. Even paniek op de set.

Wat nu, maar de show must go on, dus na een kwartiertje wachten hebben ze hem met wat overredingskracht en veel PK's aan de kant getrokken en konden we weer verder. We hebben genoten. Verder nog van alles gedaan en bekeken. Vooral ook naar mensen, want echt iedereen liep te puffen en hijgen op het park. Men deed echt alles om een beetje koel te blijven. Wij ook trouwens, we zijn zelfs in de Nardia show geweest om een beetje af te koelen. Die attractie sloeg eigenlijk nergens op vonden wij. Het was gewoon een grote movie-trailer en voor je het wist stond je weer buiten. maar je was wel even afgekoeld.


's avonds wilden we nog even in de enige achtbaan van het park, maar er stond een wachtrij van 80 minuten en dat was ons net even te gortig.

Dus dan maar vast in de LANGE rij voor de Fantasmic show. Het enige is dat die show pas om 21:00uur begint en het was nog net geen 19:00uur. Gelukkig mochten we al wel vrij snel alvast een stoeltje zoeken en konden we de tijd zittend proberen vol te maken. Nu zijn twee uren normaal best héél veel. Je kunt er een hele voetbal wedstrijd in bekijken bijvoorbeeld. Maar gelukkig zat er recht voor ons een vermakelijk Amerikaans gezin zodat de tijd wat sneller ging. Het was een vader & moeder met drie kinderen. Twee ervan waren zo mak als een lammetje, maar de derde had echt geen zin om 2 uren op z'n achterste te zitten. Gevolg, mama zegt nogal hard SIT DOWN. Waarop papa weer een boze reactie naar mama maakt. Waarop zei hem weer een sneer geeft, enz, enz. Erg vermakelijk, alleen hebben Ans en ik wel voor hun besloten dat ze maar eens in therapie moeten, hahaha.
Tot slot de Fantasmic show zelf. in één woord SUPER. We hebben eelt op de kont van het wachten maar de show was het waard hoor. Wat weten ze hier toch een mooie show voor de mensen te maken.

Alles was goed. we hebben het tot ruim 22:00 uitgehouden in het park maar vonden het toen toch echt wel genoeg. dus op naar de auto. Om naar buiten te gaan moet je door een soort draaihekje. En wat denk je, op het allerlaatst klapt een hekje terug tegen mij aan en KRAK daar lag mijn zonnebril opzetstuk voor de bril in tweeën. Foute boel. Normaal zou je zeggen, haal een nieuwe zonnebril, maar in mijn situatie is dat helaas niet zo eenvoudig. Ik kan gewoon niet zonder dat ding. Zonder dat ding ben ik aan huis gekluisterd hier. Dus ik heb wel even iets binnensmonds gevloekt kan ik je zeggen. Maar toen de gemoederen iets meer bedaard waren herinnerden wij ons dat we immers in de VS zijn en de Walmart gewoon dag en nacht open is. Dus wij onze TomTom (die het gelukkig nu goed blijft doen) naar de dicht bijzijnde Walmart loodsen. En daar twee tubes secondelijm en een schroevendraaier setje gekocht. Hij moet en zal weer klaar.

Thuis snel geprobeerd te plakken, en ondanks dat het er niet echt strak uitziet lijkt het erop dat ik morgen weer in de zon mag. Voor het eerst in mijn leven heb ik secondelijm die ook werkelijk iets anders lijmt dan alleen vingers.
Dus al met al een supergeslaagde dag, maar het is hier nu 1:00 uur dus ik rond af en ga naar bed.
tot morgen.